To warto wiedzieć na początek:
A. Oryginalna powłoka lakiernicza ma grubość:
– od 80 μm w autach japońskich i koreańskich;
– do 200 μm w autach europejskich.
B. Podczas badania powłoki lakierniczej najważniejsze jest porównanie grubości lakieru na poszczególnych elementach nadwozia. Różnice mogą sięgać 30 μm. Na dachu i masce lakier może być nieco grubszy.
C. Powłoka grubsza niż 200 μm oznacza dwie warstwy lakieru, powyżej 300 μm to szpachla.
D. Lakier na słupkach wewnętrznych i progach jest z reguły znacznie cieńszy (ok. 60 μm).
E. Zabrudzenie lakieru może zafałszować wyniki.
1. Błotniki
Podczas badania powłoki lakierniczej powinniśmy zwrócić szczególną uwagę na tylne błotniki. Z racji, iż prawidłowe ich naprawy blacharskie wymagają wycinania i spawania (szpachla w takim przypadku będzie występować miejscowo, w miejscu spawania) często są one jedynie wyklepane i zaszpachlowane. Dodatkowo wiele aut japońskich (np. Honda Civic ) czy niemieckich (Opel Astra) z lat 90 nie zostało fabrycznie dobrze w tym miejscu zabezpieczonych przed korozją i w trakcie eksploatacji wymagały napraw (wstawiane są tzw. reperaturki). Warto zwrócić uwagę na krawędzie błotników. Często lakier w tym miejscu jest cieniowany.
2. Dach
Element ten najrzadziej ulega uszkodzeniom. Jeśli jednak był on powtórnie lakierowany nie oznacza to jednocześnie, iż auto brało udział w poważnym wypadku. Naprawy mogły zostać przeprowadzone po uszkodzeniach powstałych od gradobicia. Zaleca się przeprowadzenie na dachu co najmniej 10 pomiarów.
3. Słupki zewnętrzne
Podobnie jak dach uszkodzeniom ulegają dość rzadko. Jeśli noszą ślady szpachli oznacza to z reguły, iż auto brało udział w poważnej kolizji. Wymiana słupków lub dachu (wykonuje się to wraz ze słupkami) wymaga spawania i szpachlowania, dlatego tym elementom powinniśmy poświęcić dużo uwagi. Warto przeprowadzić kilka pomiarów w niedużych odległościach.
4. Pokrywa silnika
Warto w tym miejscu wykonać kilkanaście pomiarów, szczególnie na krawędziach. Często te miejsca mają tendencję do korodowania, mogą również nosić ślady cieniowania powstałego przy lakierowaniu sąsiednich elementów.
5. Komora silnika
W tym miejscu szczególną uwagę należy zwrócić w okolice pola, gdzie wybity jest numer VIN. Jeśli wskazania miernika świadczą o występującej szpachli oznacza to, że pole numerowe zostało „przeszczepione” z innego auta. Warstwa lakieru w komorze silnika będzie z reguły cieńsza niż na elementach zewnętrznych. Wartość ta powinna wahać się pomiędzy 50 a 70 μm. Wynika to z faktu, iż ta część nadwozia lakierowana jest tylko farbą podkładową i jedną warstwą lakieru bezbarwnego. Niektórzy producenci jak np. Citroen czy Peugeot, elementy komory silnika malują jedynie lakierem podkładowym (kolor szary lub beżowy).
6. Słupki wewnętrzne
Ta część nadwozia lakierowana jest znacznie cieniej niż elementy zewnętrzne. Z reguły grubość warstwy lakierniczej w tym miejscu nie przekracza 60 μm.
Zobacz film z przykładowego pomiaru:
GRUBOŚCI LAKIERU:
MODEL | MASKA | DRZWI | BŁOTNIK | DACH |
AUDI A6 C6 | 90 | 110 | 90 | 110 |
CITROEN C5 II | 130-150 | 120 | 120 | 140 |
MERCEDES ML W164 | 130 | 110 | 100 | 130 |
FORD FOCUS I | 120 | 100 | 120 | 100 |
TOYOTA AVENSIS II | 120 | 120 | 100 | 120 |
SKODA OCTAVIA ’99 | 80 | 70 | 70 | 80 |
VW GOLF VI | 100 | 100-120 | 80-90 | 100-120 |
Źródła: własne oraz MOTOR Nr: 10/2014 (3167), 24/2015 (3233).